De periode waarin ik directeur was van Kasteel Groeneveld in Baarn, van 1999 tot 2007, beschouw ik als het hoogtepunt van mijn loopbaan. In dit ‘nationaal centrum voor bos, natuur en landschap’ kon ik mijn liefde voor kunst en landschap op allerlei mogelijke manieren kwijt. Kasteel Groeneveld was onderdeel van het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Ik ontwikkelde een concept voor het Kasteel met als missie ‘Kasteel Groeneveld wil mensen zodanig raken, dat zij zich verantwoordelijk voelen voor landschap en natuur’. In dit concept stimuleerden we de dialoog tussen beleid, wetenschap, kunst en samenleving. We ontwikkelden tentoonstellingen, debatten, lezingen, educatieve projecten, manifestaties etc. met als doel betrokkenheid te creëren bij de grote opgaven waar Nederland voor staat bij het vormgeven en beheren van zijn ruimte.
We brachten vanaf 1999 het Groeneveldblad op de markt. In dit blad, dat drie tot vier keer per jaar verscheen gaven we achtergronden bij tentoonstellingen en debatten. Ook de jaarlijkse Groeneveldlezing verscheen integraal. Voor het Groeneveldblad schreef ik het voorwoord en een enkele maal ook een essay. In het voorjaar van 2006 organiseerden we in samenwerking met de gemeente Amsterdam een grote tentoonstelling over de rol en betekenis van volkstuinen. Het Groeneveldblad 2006-1 was daarom gewijd aan het thema Tuinen. Ik schreef in dat nummer een essay over mijn liefde voor de moestuin.
In 2006 schreef ik samen met Hank Kune, geestelijk vader van het Future Centre concept in Nederland, een hoofdstuk voor de bundel ‘Fysica van Samenwerking II – Krachtenfusie in de inrichting van Nederland’. In dit door Rijkswaterstaat geproduceerde boek lag de nadruk op nieuwe vormen van samenwerking met het doel beter in staat te zijn de grote opgaven voor de Nederlandse samenleving te kunnen aanpakken. Onze bijdrage had als titel ‘Oorden van verbinding- Kasteel Groeneveld als voorbeeld’. Het geeft een mooie samenvatting van hetgeen mij voor ogen stond in Kasteel Groeneveld.
In november 2006 nam ik afscheid als directeur van Kasteel Groeneveld met een installatie met de titel ‘Drie vragen van Gauguin – een overpeinzing van Sim Visser over Kasteel Groeneveld als oord van verbinding’. In deze installatie heb ik het gedachtegoed uit het essay, dat ik met Hank Kune schreef, verbeeld. Centraal staan drie vragen van Gauguin, die hij als titel meegaf aan zijn grote doek uit 1997 ‘D’où venons-nous? Que sommes-nous? Où allons-nous?
